ΚΑΛΥΔΩΝΑ

Ο αρχαιολογικός χώρος Καλυδώνας βρίσκεται σε απόσταση 9 περίπου χλμ. ανατολικά του Μεσολογγίου και έχει απευθείας πρόσβαση μέσω της Εθνικής Οδού Αντιρρίου – Ιωαννίνων ή μέσω της Ιονίας Οδού, από την έξοδο 3, προς Ευηνοχώρι.

Η Καλυδώνα ήταν μία από τις αρχαιότερες εγκαταστάσεις στη δεξιά όχθη του Εύηνου ποταμού και το μεγαλύτερο θρησκευτικό κέντρο της παράλιας Αιτωλίας, το οποίο συνδέεται με πλούσια μυθολογική παράδοση και με τα ομηρικά έπη.

Ο ευρύτερος αρχαιολογικός χώρος περιλαμβάνει την οχυρωμένη έκταση με την ακρόπολη και σημαντικά μνημεία της πόλης εκτός των τειχών. Ο επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος περιλαμβάνει κυρίως το Λάφριο ιερό, το θέατρο της πόλης και το ταφικό Ηρώο, που βρίσκονται στο νοτιοδυτικό τμήμα της, εκτός της τειχισμένης έκτασης και είναι άμεσα προσβάσιμοι από την είσοδο του χώρου.

Ο αρχαιολογικός χώρος Καλυδώνας, μετά την αρχική φάση ανασκαφών που έγινε τη δεκαετία του 1920, έχει ενταχθεί σε νέα προγράμματα συστηματικών ανασκαφών που βρίσκονται σε εξέλιξη από το 2001 έως και σήμερα.

Εργασίες προστασίας και ανάδειξης του Ηρώου έχουν υλοποιηθεί μεταξύ 2011-2013 από τη ΛΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, στο πλαίσιο του έργου «Προστασία Ηρώου Καλυδώνας» του Ε.Π. ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ –  ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ – ΙΟΝΙΟΙ ΝΗΣΟΙ και χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 2007-2013.

Το Λάφριο ή Λαφριαίο ήταν το  δεύτερο μεγαλύτερο ιερό της Αιτωλίας μετά τον Θέρμο και εκτεινόταν σε χαμηλό επιμήκη λόφο που απέχει 400 περίπου μέτρα από την κύρια πύλη της οχύρωσης. Ήταν αφιερωμένο στην Άρτεμη και τον Απόλλωνα, οι οποίοι λατρεύονταν σε δύο ξεχωριστούς ναούς στο νότιο τμήμα του τεμένους, ο μεγαλύτερος από τους οποίους ήταν αφιερωμένος στη θεά. Το λατρευτικό της άγαλμα ήταν χρυσελεφάντινο, έργο των Ναυπάκτιων καλλιτεχνών Μέναιχμου και Σοΐδα, και στα ρωμαϊκά χρόνια μεταφέρθηκε στην Πάτρα μαζί με τη λατρεία της θεάς.

Η λατρεία στο ιερό ανάγεται στα γεωμετρικά χρόνια (8^ος αι. π.Χ.), ενώ χρήση του χώρου βεβαιώνεται από την μυκηναϊκή ήδη περίοδο. Η μεγαλύτερη ακμή του εντοπίζεται στα τέλη του 7^ου-6^ο αι. π.Χ. Αποσπασματικά ίχνη λατρείας ανιχνεύονται μέχρι και τους ρωμαϊκούς χρόνους, παρόλο που η πόλη μετά τη ναυμαχία του Ακτίου απογυμνώθηκε από κατοίκους. Οι δύο ναοί γνώρισαν πολλές φάσεις ανακατασκευών έως και τον 4^ο αι. π.Χ., που αποτυπώνονται στον αρχιτεκτονικό διάκοσμό τους. Τμήματά του έχουν βρεθεί στις ανασκαφές βοηθώντας στην αποκατάσταση της μακρόχρονης ιστορίας του ιερού και της σταδιακής αναμόρφωσης των κτισμάτων.  Άλλα κτίρια του ιερού περιλαμβάνουν μία στοά για τους προσκυνητές ή για την πώληση αναθημάτων, στα βορειοανατολικά του ναού της Άρτεμης, εξέδρες και οικοδομήματα που πιθανώς στέγαζαν σημαντικές προσφορές πόλεων – κρατών. Πολυάριθμα αναθήματα πιστών που προέρχονται από το χώρο προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες για τη λατρεία.

Στις νοτιοανατολικές υπώρειες του λόφου του Λαφρίου βρισκόταν το θέατρο. Το μνημείο έχει ιδιότυπο σχήμα, τετράπλευρης κάτοψης, με  κοίλο σχήματος Π, χωρίς διάζωμα, και παραλληλόγραμμη ορχήστρα, χωρίς περιμετρικό οχετό. Έχει παλαιότερα υποστεί σημαντικές καταστροφές κατά την κατασκευή της Εθνικής Οδού. Το κοίλο, το οποίο φαίνεται ότι είχε κατασκευαστεί σε δύο κυρίως οικοδομικές φάσεις, διατηρεί 32 σειρές εδωλίων και η χωρητικότητά του υπολογίζεται σε 6.400 θεατές. Το σκηνικό οικοδόμημα αποτελείται από προσκήνιο, σκηνή και πλευρικές ράμπες και ανάγεται αρχικά στην κλασική περίοδο. Η κύρια χρήση του θεάτρου προσδιορίζεται από τον 4^ο αι. π.Χ. έως το τέλος της πρώιμης ελληνιστικής περιόδου, ενώ συνεχίστηκε και στα ρωμαϊκά χρόνια.

Το Ηρώο βρίσκεται σε απόσταση περίπου 250 μ. ανατολικά του Λαφρίου και αποτελεί ταφικό μνημείο του νοτιοδυτικού νεκροταφείου. Πρόκειται για σύνθετο κτίσμα που αναπτύχθηκε πάνω και γύρω από υπόγειο καμαροσκέπαστο τάφο «μακεδονικού» τύπου, που διατηρεί μαρμάρινες σαρκοφάγους με τη μορφή κλινών. Το υπέργειο, ορθογώνιο τμήμα του μνημείου ανεγέρθηκε σε δεύτερη φάση πάνω από τον τάφο. Αποτελείται από τετράγωνο χώρο με κήπο και περιστύλιο, που θυμίζει παλαίστρα, όπου θεωρείται πιθανό ότι τελούνταν αγώνες. Σε αυτόν έβλεπαν δωμάτια που υπήρχαν στη βόρεια και ανατολική πλευρά. Σε ένα από τα βόρεια δωμάτια έχει βρεθεί πλούσιος γλυπτικός διάκοσμος που απεικονίζει θεούς, ήρωες και σημαντικές μορφές της πόλης. Το μνημείο σύμφωνα με επιγραφές ήταν αφιερωμένο στο Λέοντα, που αναφέρεται ως «Νέος Ηρακλής» και ίσως ήταν πρόγονος κάποιας σημαντικής οικογένειας της Καλυδώνας. Θεωρείται πιθανότερο ότι ιδρύθηκε στο τέλος της ελληνιστικής περιόδου (2^ος-1^ος αι. π.Χ.) και δέχθηκε συμπληρώσεις κατά την αυτοκρατορική περίοδο.

Διεύθυνση:  300 14  Ευηνοχώρι

Ωράριο λειτουργίας: Χειμερινό: 8.30-15.30, Θερινό: 8.30-15.30

Ο αρχαιολογικός χώρος κάθε Τρίτη είναι κλειστός.

Τα Μουσεία και οι Αρχαιολογικοί Χώροι παραμένουν κλειστά την 25η και 26η Δεκεμβρίου, 1η Ιανουαρίου, 25η Μαρτίου, Κυριακή του Πάσχα και την Πρωτομαγιά, επίσημες αργίες του Κράτους. Τη Μεγάλη Παρασκευή λειτουργούν με ωράριο 12:00-17:00.

Τιμή εισιτηρίου: Ολόκληρο: 3 Eυρώ, Μειωμένο: 2 Ευρώ

Από 1 Νοεμβρίου έως 31 Μαρτίου κάθε έτους ισχύει μειωμένο εισιτήριο για όλους τους επισκέπτες.