Ο αρχαιολογικός χώρος Ελληνικού βρίσκεται σε απόσταση 2 περίπου χλμ. νοτιοδυτικά της Βελβίνας και 9 χλμ. βορειοδυτικά της Ναυπάκτου. Η πρόσβαση σε αυτόν γίνεται από το χωριό Βελβίνα, μέσω βατού, κατά μεγάλο μέρος, χωματόδρομου. Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Ναυπακτίας. Στη θέση αυτή εντοπίζεται σπουδαίο αρχαίο ιερό, που σύμφωνα με ορισμένες απόψεις, υπαγόταν στο αρχαίο Μολύκρειο, πόλη που βρισκόταν μεταξύ Ναυπάκτου και Αντιρρίου και η οποία ήταν αρχικά λοκρική και έπειτα αιτωλική. Πριν τον Πελοποννησιακό πόλεμο αναφέρεται ότι ήταν στα χέρια των Κορινθίων και τον 5ο αι. π.Χ. περιήλθε στους Αθηναίους. Η ταύτιση της θέσης με το Μολύκρειο δεν έχει μέχρι σήμερα επιβεβαιωθεί με αδιάψευστα ευρήματα.
Η πρώτη ανασκαφή του ιερού πραγματοποιήθηκε το 1924. Από το 2006 ξεκίνησε πρόγραμμα συστηματικής έρευνας από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και την Αρχαιολογική Εταιρεία, με την εποπτεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας, η οποία έφερε στο φως άγνωστα μνημεία και απέδωσε εξαιρετικά σημαντικά αποτελέσματα.
Τα κατάλοιπα του ιερού καταλαμβάνουν μία στενόμακρη κορυφή, σε υψόμετρο 510 μ., που περιβάλλεται από κτιστό περίβολο χωρίς πύργους. Στο νότιο τμήμα και εκτός του περιβόλου υπάρχει μεγάλη κτιστή κυκλική δεξαμενή.
Στο βόρειο τμήμα του πλατώματος, κοντά στην είσοδο του χώρου, βρίσκεται ο μεγάλος ναός (14.37 επί 31,45 μ.), με προσανατολισμό ΒΔ-ΝΑ, από τον οποίο διατηρείται η τρίβαθμη κρηπίδα. Ο ναός ήταν περίπτερος, διπλός εν παραστάσι και θεωρείται πιθανό να ήταν αφιερωμένος στον Ποσειδώνα, ιερό του οποίου υπήρχε στο αρχαίο Μολύκρειο. Άρχισε να κατασκευάζεται γύρω στο 400 π.Χ., αλλά φαίνεται ότι δεν ολοκληρώθηκε. Πιθανότατα επρόκειτο για ανακατασκευή παλαιότερου κτίσματος από πωρόλιθο, που βρισκόταν στην ίδια θέση και το οποίο ανήκε στους αρχαϊκούς χρόνους.
Βόρεια και παράλληλα του ναού υπάρχει διπλή στοά, που ο πρώτος ανασκαφέας Αναστάσιος Ορλάνδος θεώρησε ότι χρησιμοποιήθηκε προσωρινά ως εργαστήριο λιθοξόων μέχρι την περάτωση του ναού.
Σε υπερυψωμένο άνδηρο που σχηματίζεται στο νότιο τμήμα του χώρου έχει ερευνηθεί μικρότερος ναός, αφιερωμένος σε άγνωστη θεότητα, ο οποίος κτίστηκε πάνω σε προγενέστερα κτίσματα. Γνώρισε τουλάχιστον δύο οικοδομικές φάσεις, η νεότερη από τις οποίες χρονολογείται πριν από τις αρχές του 3ου αι. π.Χ. Από τη φάση αυτή διατηρήθηκε στο βάθος του σηκού η βάση του λατρευτικού αγάλματος, ενώ μία ακόμη βάση αγάλματος υπήρχε εξωτερικά της βόρειας πλευράς του κτιρίου. Με τον ναό αυτό συνδέεται μεγάλος μνημειώδης λίθινος βωμός ανατολικά του, μήκους 11 μ. ο οποίος δεν έχει ερευνθεί.
Μεταξύ των δύο ναών του ιερού κατά τις πρόσφατες έρευνες αποκαλύφθηκαν ένα μεγάλο ορθογώνιο κτίσμα με έξι δωμάτια που εξυπηρετούσε λειτουργικές ανάγκες του ιερού, το οποίο περιελάμβανε και χώρο λουτρού, καθώς και ένα ακόμη κτίριο άγνωστης χρήσης που βρισκόταν νότια της στοάς.
Στο ανατολικό τμήμα του χώρου, που βλέπει προς τη Ναύπακτο και τον Κορινθιακό κόλπο, εντοπίστηκε αρχαίο στάδιο, το οποίο ερευνήθηκε μεταξύ των ετών 2011-2013, χωρίς η ανασκαφή του να ολοκληρωθεί πλήρως. Διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση και μέχρι σήμερα είναι το μοναδικό μνημείο αυτού του είδους που έχει αποκαλυφθεί στην Αιτωλοακαρνανία. Είναι πιθανό ότι σε αυτό θα τελούνταν αγώνες κατά τη διάρκεια γιορτών στο ιερό.
Πρόκειται για στάδιο μήκους 184,60 μ., με τέσσερις σειρές από λίθινες κερκίδες, οι οποίες κατελάμβαναν μόνο ένα μέρος του, μήκους 32 μ., Το τμήμα αυτό φαίνεται ότι προοριζόταν για τους αξιωματούχους και τους επισήμους. Οι κερκίδες ανά 10 μ. διακόπτονταν από τρεις λίθινες κλίμακες, ενώ δυο ακόμα κλίμακες υπήρχαν στην αρχή και στο πέρας τους. Κατά την έρευνα εντοπίστηκαν ακόμη η αφετηρία, με σειρά από λίθινες πλάκες, πάνω στις οποίες διακρίνεται η βαλβίδα, καθώς και οι περισσότεροι λίθοι του τέρματος του σταδίου.
Διεύθυνση: 303 00 Βελβίνα
Ωράριο λειτουργίας: H επίσκεψη στον χώρο επιτρέπεται κατόπιν συνεννόησης με την Εφορεία Αιτωλοακαρνανίας και Λευκάδας
Τιμή εισιτηρίου: Χωρίς εισιτήριο
