Το Κάστρο του Αντιρρίου είναι κτισμένο σε στρατηγική θέση, στο στενότερο σημείο του θαλάσσιου περάσματος μεταξύ της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου και είναι γνωστό και ως Καστέλι της Ρούμελης.
Από παλαιότερους περιηγητές και ερευνητές έχει υποτεθεί ότι κτίστηκε στη θέση του αρχαίου ναού του Ποσειδώνα του Μολυκρικού Ρίου (Αντιρρίου), χωρίς ωστόσο να υπάρχει καμία σχετική ένδειξη.
Το μνημείο παλαιότερα βρισκόταν υπό την ευθύνη του Πολεμικού Ναυτικού, οπότε και είχαν γίνει επεμβάσεις. Έχει δεχθεί εργασίες ανάδειξης στο πλαίσιο του Προγράμματος «Κάστρων Περίπλους», που υλοποιήθηκε από το Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων του Υπουργείου Πολιτισμού από το 1996-2008, όπως συμπληρώσεις, στερεώσεις, δημιουργία υποδομών, φωτισμό και άλλες εργασίες απαραίτητες για την προστασία και λειτουργία του μνημείου.
Τους θερινούς μήνες παραχωρείται η χρήση του από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού για εκδηλώσεις.
Το μνημείο κατασκευάστηκε το 1500, σε διάστημα ελάχιστων μηνών, με διαταγή του σουλτάνου Βαγιαζήτ Β΄ και την επίβλεψη του Σινάν πασά, ταυτόχρονα με το Κάστρο του Ρίου στην απέναντι πλευρά του στενού. Το σημείο, γνωστό στην Τουρκοκρατία ως Μικρά Δαρδανέλλια, ήταν κρίσιμο για τον έλεγχο της ναυσιπλοΐας και τα διασταυρούμενα πυρά κανονιών ανάμεσα στα δύο κάστρα ήταν σημαντική απειλή για τα διερχόμενα πλοία.
Το αρχικό οχυρό ανατινάχθηκε από τους Οθωμανούς τριάντα χρόνια αργότερα και ανακατασκευάστηκε το 1533. Έκτοτε γνώρισε αρκετές άλλες καταστροφές και ανακατασκευές – επισκευές και έγινε αντικείμενο διεκδίκησης ανάμεσα στους Οθωμανούς και τους Βενετούς. Ο Τούρκος περιηγητής Εβλιά Τσελεμπή περιγράφει ότι το 17ο αι. υπήρχαν μέσα στο Κάστρο τουλάχιστον 80 μικρά σπίτια, τα περισσότερα εγκαταλειμμένα, ένα τζαμί και ένα χαμάμ.
Το μνημείο έχει εξαγωνική κάτοψη και είναι ενισχυμένο στις γωνίες με πολυγωνικούς προμαχώνες. Η σημερινή του μορφή οφείλεται κυρίως στην περίοδο της Βενετικής κυριαρχίας (1687-1715).
Τα τείχη έχουν πλάτος τεσσάρων μέτρων και εξωτερικά εμφανίζουν μικρή κλίση (σκάρπα). Σε όλο το νότιο τείχος και στα ανατολικά και δυτικά του υπάρχουν κανονιοθυρίδες. Από τη βορειοανατολική και νοτιοδυτική πλευρά το Κάστρο προστατευόταν με υγρή τάφρο, σήμερα φραγμένη, ενώ άλλες προστατευτικές κατασκευές (τείχος και τάφρος) εντοπίζονται σε απόσταση περίπου 600 μ. στην ίδια πλευρά.
Το κάστρο διατηρείται σήμερα σε καλή κατάσταση, έως τον περίδρομο και τις επάλξεις, σε ύψος 8 μ. Η κεντρική πύλη βρίσκεται στη βορειοδυτική πλευρά, όπου διατηρείται πάνω από αυτή καταχύστρα, και οδηγεί στο εσωτερικό μέσω ενός τοξωτού διαδρόμου.
Διεύθυνση: 300 20 Αντίρριο
Ωράριο λειτουργίας: Χειμερινό: 8.30-15.30, θερινό: 8.30-15.30. Ο αρχαιολογικός χώρος κάθε Τρίτη είναι κλειστός.
Σύμφωνα με την με αρ. πρωτ. 75976/18-05-23 Απόφαση (ΦΕΚ 3320/Β/18-05-2023), η είσοδος δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς στο Κάστρο επιτρέπεται, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, οι οποίες είναι αναρτημένες στην είσοδο του.
Τα Μουσεία και οι Αρχαιολογικοί Χώροι παραμένουν κλειστά την 25η και 26η Δεκεμβρίου, 1η Ιανουαρίου, 25η Μαρτίου, Κυριακή του Πάσχα και την Πρωτομαγιά, επίσημες αργίες του Κράτους. Τη Μεγάλη Παρασκευή λειτουργούν με ωράριο 12:00-17:00.
Τιμή εισιτηρίου: Ολόκληρο: 5 Eυρώ, Μειωμένο: 3 Ευρώ.
Ελεύθερη είσοδος για όλους προβλέπεται: την πρώτη και τρίτη Κυριακή κάθε μήνα (από 1η Νοεμβρίου έως 31η Μαρτίου εκάστου έτους) και στις ακόλουθες ημερομηνίες: 6η Μαρτίου (Ημέρα Μνήμης Μελίνας Μερκούρη), 18η Απριλίου (Διεθνής Ημέρα Μνημείων), 18η Μαΐου (Διεθνής Ημέρα Μουσείων), Τελευταίο σαββατοκύριακο Σεπτεμβρίου (Διήμερο Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς), 28η Οκτωβρίου.
